arati-kijai
hanuman-alaghi[1]
आरती कीजै हनुमान लला की। दुष्ट दलन रघुनाथ कला की āratī kījai hanumāna lalā kī, duṣṭa dalana raghunātha kalā ki | जाके बल से गिरिवर कांपे। रोग दोष जाके निकट न झांके ।। jāke bala se girivara kāṃpe, roga doṣa jāke nikaṭa na jhāṃke || अंजनि पुत्र महाबलदायी। संतान के प्रभु सदा सहाई । aṃjani putra mahābaladāyī, saṃtāna ke prabhu sadā sahāī | दे बीरा रघुनाथ पठाए। लंका जारी सिया सुध लाए ।। de bīrā raghunātha paṭhāe, laṃkā jārī siyā sudha lāe || लंका सो कोट समुद्र सी खाई। जात पवनसुत बार न लाई । laṃkā so koṭa samudra sī khāī, jāta pavanasuta bāra na lāī | लंका जारी असुर संहारे। सियारामजी के काज संवारे । laṃkā jārī asura saṃhāre, siyārāmajī ke kāja saṃvāre || लक्ष्मण मूर्छित पड़े सकारे। आणि संजीवन प्राण उबारे । lakṣmaṇa mūrchita par̤e sakāre, āṇi saṃjīvana prāṇa ubāre | पैठी पताल तोरि जमकारे। अहिरावण की भुजा उखाड़े । paiṭhī patāla tori jamakāre, ahirāvaṇa kī bhujā ukhār̤e || बाएं भुजा असुर दल मारे। दाहिने भुजा संतजन तारे । bāeṃ bhujā asura dala māre, dāhine bhujā saṃtajana tāre | सुर-नर-मुनि जन आरती उतारे। जै जै जै हनुमान उचारे । sura nara muni jana āratī utāre, jai jai jai hanumāna ucāre || कंचन थार कपूर लौ छाई। आरती करत अंजना माई । kaṃcana thāra kapūra lau chāī, āratī karata aṃjanā māī | जो हनुमानजी की आरती गावै। बसी बैकुंठ परमपद पावै । jo hanumānajī kī āratī gāvai, basī baikuṃṭha paramapada pāvai || लंकविध्वंस कीन्ह रघुराई। तुलसीदास प्रभु कीरति गाई । laṃkavidhvaṃsa kīnha raghurāī, tulasīdāsa prabhu kīrati gāī | आरती कीजै हनुमान लला की। दुष्ट दलन रघुनाथ कला की । āratī kījai hanumāna lalā kī, duṣṭa dalana raghunātha kalā kī || pawana tanaya sankata harana, mangala mūrti rūpa | rama lakhana sita sahita, hridaya bhasu sur bhūpa ||
— Bhagavat used to recite these verses, often enough that the tune of the first verse is still with me