உபதேசவுந்தியார்

1. உபோற்காதம்
   தாரு வனத்திற் றவஞ்செய் திருந்தவர்
   பூருவ கன்மத்தா லுந்தீபற
   போக்கறை போயின ருந்தீபற.

upōṛgātam – Prefatory Verses[1]

1. tāru vanattil tavamchei dirundavar 
   pūruva kanmattāl undī-paṛa
   Pōkkaṛai pōyinar undī-paṛa

Due to the effect of past karma (action) the Rishis performing austerities in the Daruka forest went astray (seeking special powers)

2. கன்மத்தை யன்றிக் கடவு ளிலையெனும்
   வன்மத்த றாயின ருந்தீபற
   வஞ்சச் செருக்கினா லுந்தீபற.

   kanmattai yanḍṛik kaḍavulilai yenum
   vanmatta rāyinar undī-paṛa
   vañjac cherukkināl undī-paṛa.

Overcome by their conviction that there is no God except karma, the Rishis’ egos swelled, and they turned away from the Lord.

3. கன்ம பலந்தருங் கர்த்தற் பழித்துச்செய்
   கன்ம பலங்கண்டா ருந்தீபற
   கர்வ மகன்றன ருந்தீபற.

   kanma palantaruṅk kartar pazhittuc-chei
   kanma palaṅkanḍār undī-paṛa
   garvam aganḍṛanar undī-paṛa.

Having paid dearly for ignoring the Lord, who bestows the fruit of karma, the Rishis’ egos were destroyed.

4. காத்தரு ளென்று கரையக் கருணைக்கண்
   சேர்த்தருள் செய்தன னுந்தீபற
   சிவனுப தேசமி துந்தீபற.

   kāttruḷ enḍṛu karaiyak karuṇaikkaṇ
   chērttaruḷ seidanan undī-paṛa
   sivanupa dēsami dundī-paṛa.

Wisdom having dawned, the Rishis prayed to the Lord to save them. Lord Siva bestowed His glance of grace and the subsequent verses are His instructions to the Rishis.

5. உட்கொண் டொழுக வுபதேச சாரத்தை
   யுட்கொண் டெழுஞ்சுக முந்தீபற
   வுட்டுன் பொழிந்திடு முந்தீபற.

   uṭkoṇ ḍozhuga upadēsa sārattai
   uṭkoṇḍ ḍezhuñchugam undī-paṛa
   uṭṭun pozhindiḍum undī-paṛa.

Bliss will spring forth from within those who assimilate and practise this ‘Upadesa Saram’.

6. சார வுபதேச சாரமுட் சாரவேu
   சேரக் களிசேர வுந்தீபற
   தீரத் துயர்தீர வுந்தீபற.

                      – முருகனார்

   sāra upadēsa sāramuṭ sāravē
   sērak kaḷisēra undī-paṛa
   tīrat tuyar tīra undī-paṛa.

Adhere to this ‘Upadesa Saram’. The result will be unmatched happiness and all sorrows will be completely removed.

1. கன்மம் பயன்றரல் கர்த்தன தாணையாற்
   கன்மங் கடவுளோ வுந்தீபற
   கன்மஞ் சடமதா லுந்தீபற.

   kanmam payan-taral kartana dāṇai-yāl
   kanmaṅ kaḍa-vuḷō undī-paṛa
   kanmañ jaḍa-madāl undī-paṛa.

Action yields fruit, for so the Lord ordains it. How can action be the Lord? It is insentient.

2. வினையின் விளைவு விளிவுற்று வித்தாய்
   வினைக்கடல் வீழ்த்திடு முந்தீபற
   வீடு தரலிலை யுந்தீபற.

   vinaiyin viḷaivu viḷi-vuṭṭṛu vittāi
   vinaik-kaḍal vīzht-tiḍum undī-paṛa
   vīḍu tara-ilai undī-paṛa.

The fruit of action passes. But action leaves behind the seed of further action leading to an endless ocean of action and not at all to moksha.

3. கருத்தனுக் காக்குநிட் காமிய கன்மங்
   கருத்தைத் திருத்தியஃ துந்தீபற
   கதிவழி காண்பிக்கு முந்தீபற.

   karut-tanuk kākku-niṣh kāmiya kanmaṅ
   karuttait tirut-tiyah dundī-paṛa
   gati-vazhi kāṇbik-kum undī-paṛa.

Disinterested action surrendered to the Lord purifies the mind and points the way to moksha.

4. காத்தரு ளென்று கரையக் கருணைக்கண்
சேர்த்தருள் செய்தன னுந்தீபற
சிவனுப தேசமி துந்தீபற

kāttruḷ enḍṛu karaiyak karuṇaikkaṇ
chērttaruḷ seidanan undī-paṛa
sivanupa dēsami dundī-paṛa

Wisdom having dawned, the Rishis prayed to the Lord to save them. Lord Siva bestowed His glance of grace and the subsequent verses are His instructions to the Rishis.

5. உட்கொண் டொழுக வுபதேச சாரத்தை
யுட்கொண் டெழுஞ்சுக முந்தீபற
வுட்டுன் பொழிந்திடு முந்தீபற

uṭkoṇ ḍozhuga upadēsa sārattai
uṭkoṇḍ ḍezhuñchugam undī-paṛa
uṭṭun pozhindiḍum undī-paṛa

Bliss will spring forth from within those who assimilate and practise this ‘Upadesa Saram’

6. சார வுபதேச சாரமுட் சாரவே
சேரக் களிசேர வுந்தீபற
தீரத் துயர்தீர வுந்தீபற

sāra upadēsa sāramuṭ sāravē
sērak kaḷisēra undī-paṛa
tīrat tuyar tīra undī-paṛa

Adhere to this ‘Upadesa Saram’. The result will be unmatched happiness and all sorrows will be completely removed

7. விட்டுக் கருதலி னாறுநெய் வீழ்ச்சிபோல்
விட்டிடா துன்னலே யுந்தீபற
விசேடமா முன்னவே யுந்தீபற

iṭṭu karudali nāṛu-nei vīzhc-chipōl
viṭṭiḍa dun-nalē undī-paṛa
viseḍamam unnavē undī-paṛa.

Better than sporadic meditation is (meditation) in a steady and continuous flow, like the course of a perennial stream or downward flow of oil

8. அனியபா வத்தி னவனக மாகு
மனனிய பாவமே யுந்தீபற
வனைத்தினு முத்தம முந்தீபற

aniya bhāvat-tin ava-naha māgum
ana-niya bhāvamē undī-paṛa
anait-tinum utta-mam undī-paṛa

Better than viewing Him as Other (than oneself ) is to hold Him as the ‘I’ within

9. பாவ பலத்தினாற் பாவனா தீதசற்
பாவத் திருத்தலே யுந்தீபற
பரபத்தி தத்துவ முந்தீபற

bhāva balat-tināl bhāvanā-tīta saṭ
bhāvat tirut-talē undī-paṛa
para-bhakti tatuvam undī-paṛa

Abiding in pure being, transcending thought through intense love, this alone is the truth of supreme devotion

10. உதித்த விடத்தி லொடுங்கி யிருத்த
லதுகன்மம் பத்தியு முந்தீபற
வதுயோக ஞானமு முந்தீபற

uditta iḍattil oḍuṅgi yiruttal
adu kan-mam bhakti-yum undī-paṛa
adu yōga jñāna-mum undī-paṛa

Absorption in the heart of being, whence we sprang, is what the paths of karma (action), bhakti (devotion), yoga (union) and jnana (knowledge) teach

11. வளியுள் ளடக்க வலைபடு புட்போ
லுளமு மொடுங்குறு முந்தீபற
வொடுக்க வுபாயமி துந்தீபற

vaḷi-yuḷ ḷaḍakka valai-paḍu puṭ-pōḷ
uḷa-mum oḍuṅ-guṛum undī-paṛa
oḍukka upāyami dundī-paṛa

Holding the breath controls the mind, a bird caught in a net. Breath regulation helps absorption in the heart

12. உளமு முயிரு முணர்வுஞ் செயலு
முளவாங் கிளையிரண் டுந்தீபற
வொன்றவற் றின்மூல முந்தீபற

uḷa-mum uyi-rum uṇar-vuñ seya-lum
uḷā-vāṅ kiḷai-yiraṇ undī-paṛa
onḍra-vaṭṭṛin-mūlam undī-paṛa

Mind and breath (as thought and action) fork out like two branches. But both spring from a single root

13. இலயமு நாச மிரண்டா மொடுக்க
மிலயித் துளதெழு முந்தீபற
வெழாதுரு மாய்ந்ததே லுந்தீபற

ila-yamu nāsam iraṇ-ḍām oḍuk-kam
ilayit tuḷa-dezhum undī-paṛa
ezhā-duru māynda-dēl undī-paṛa

Absorption is of two sorts: submergence and destruction. Mind submerged rises again; dead, it revives no more

14. ஒடுக்க வளியை யொடுங்கு முளத்தை
விடுக்கவே யோர்வழி யுந்தீபற
வீயு மதனுரு வுந்தீபற

oḍukka vaḷiyai oḍuṅ-gum uḷattai
viḍuk-kavē ōr-vazhi undī-paṛa
vīyum ada-nuru undī-paṛa

Breath controlled and thought restrained, the mind turned one-way inward fades and dies

15. மனவுரு மாயமெய்ம் மன்னுமா யோகி
தனக்கோர் செயலிலை யுந்தீபற
தன்னியல் சார்ந்தன னுந்தீபற

mana-vuru māya-mei mannu-mā-yogi
tanak-kōr seya-lilai undī-paṛa
tanniyal sārnda-nan undī-paṛa

Mind extinct, the mighty seer returns to his own natural being and has no action to perform

16. வெளிவிட யங்குளை விட்டு மனந்தன்
னோளியுரு வோர்தலே யுந்தீபற
வுண்மை யுணர்ச்சியா முந்தீபற

veḷi-viḍa yaṅgalai viṭṭu manam-tan
oḷi-yuru ōrdalē undī-paṛa
uṇmai uṇarc-chiyām undī-paṛa

It is true wisdom for the mind to turn away from outer objects and behold its own effulgent form

17. மனத்தி னுருவை மறவா துசாவ
மனமென வொன்றிலை யுந்தீபற
மார்க்கநே ரார்க்குமி துந்தீபற

manattin uruvai maṛa-vādu sāva
mana-mena onḍṛilai undī-paṛa
mārgam nērāk-kumi dundī-paṛa

When unceasingly the mind scrutinizes its own form, (it will see that) there is no such thing as the mind. This is the direct path open to all

18. எண்ணங்க ளேமனம் யாவினு நானெனு
மெண்ணமே மூலமா முந்தீபற
யானா மனமென லுந்தீபற

eṇṇaṅ-gaḷē manam yāvinum nān-enum
eṇṇamē mūla-mām undī-paṛa
yānā mana-menal undī-paṛa

Thoughts alone make up the mind; and of all thoughts, the ‘I’ thought is the root. What is called mind is but the notion ‘I’

19. நானென் றெழுமிட மேதென நாடவுண்
ணான்றலை சாய்ந்திடு முந்தீபற
ஞான விசாரமி துந்தீபற

nānen ḍṛezhu-miḍam ēdena nāḍavuḷ
nān-ṭṛalai sāin-tiḍum undī-paṛa
jñāna vichāra-mi dundī-paṛa

When one turns within and searches whence this ‘I’ thought arises, the ‘I’ vanishes — and wisdom’s quest begins

20. நானொன்று தானத்து நானானென் றொன்றது
தானாகத் தோன்றுமே யுந்தீபற
தானது பூன்றமா முந்தீபற

nān-onḍṛu stānattu nānā-nen ḍṛon-ḍṛadu
tānāgat tōnḍ-ṛumē undī-paṛa
tānadu pūnḍ-ṛamām undī-paṛa

Where this ‘I’ notion fades, there appears the ‘I-I’ by itself, the One, the very Self, The Infinite

21. நானென்னுஞ் சொற்பொரு ளாமது நாளுமே
நானற்ற தூக்கத்து முந்தீபற
நமதின்மை நீக்கத்தா லுந்தீபற

nān-ennuñ soṛporuḷ āmadu nāḷumē
nānaṭṭṛa tūkkat-tum undī-paṛa
nama-dinmai nīkat-tāl undī-paṛa

Of the term ‘I’, the permanent import is ‘That’. For even in deep sleep where we have no sense of ‘I’, we do not cease to be

22. உடல்பொறி யுள்ள முயிரிரு ளெலாஞ்
சடமசத் தானதா லுந்தீபற
சத்தான நானல்ல வுந்தீபற

ḍal poṛi-yuḷḷam uyi-riruḷ ellāñ
jaḍama-sat tāna-dāl undī-paṛa
sattāna nā-nalla undī-paṛa

Body, senses, mind, breath, and sleep, – all are insentient and unreal and cannot be ‘I’, who am the Real

23. உள்ள துணர வுணர்வுவே றின்மையி
னுள்ள துணர்வாகு முந்தீபற
வுணர்வேநா மாயுள முந்தீபற

uḷḷa-duṇara uṇarvu vērin maiyin
uḷḷa duṇar-vāgum  undī-paṛa
uṇarvē nāmā-yuḷam undī-paṛa

For knowing that which Is, there is no other knower. Hence, Being is Awareness and we are all Awareness

24. இருக்கு மியற்கையா லீசசீ வர்க
ளொருபொரு ளேயாவ ருந்தீபற
வுபாதி யுணர்வேவே றுந்தீபற

iruk-kum iyaṛ-kaiyāl Īsa jīvar-gaḷ
oru-poruḷē yāvar undī-paṛa
upādi uṇarvē-vēr undī-paṛa

In the nature of their being, creature and creator are in substance one. They differ only in adjuncts and awareness

25. தன்னை யுபாதிவிட் டோர்வது தானீசன்
றன்னை யுணர்வதா முந்தீபற
தானா யொளிர்வதா லுந்தீபற

tannai upādi viṭṭōrvadu tān-Īsan
tannai uṇar-vadām undī-paṛa
tānāi oḷir-vadāl undī-paṛa

To see oneself free of all attributes is to see the Lord, for He shines ever as the pure Self

26. தானா யிருத்தலே தன்னை யறிதலாந்
தானிரண் டற்றதா லுந்தீபற
தன்மய நிட்டையீ துந்தீபற

tānāi irut-talē tannai yaṛi-dalān
tāniraṇ ḍaṭṭṛa-dāl undī-paṛa
tanmaya niṭṭaiyī dundī-paṛa

To know the Self is to be the Self, for it is non-dual. In such knowledge, one abides as That

27. அறிவறி யாமையு மற்ற வறிவே
யறிவாகு முண்மையீ துந்தீபற
வறிவதற் கொன்றிலை யுந்தீபற

ṛivaṛi yāmai-yum aṭṭṛa aṛivē
aṛivāgum unmai-yī dundī-paṛa
aṛivadaṛ konḍṛilai undī-paṛa

True knowledge is that which transcends both knowledge and ignorance, for in pure knowledge no object can be known

28. தனாதியல் யாதெனத் தான்றெரி கிற்பின்
னனாதி யனந்தசத் துந்தீபற
வகண்ட சிதானந்த முந்தீபற

tanā-diyal yādena tān-teri hirpin
anādi ananta-sat undī-paṛa
akaṇḍa citā-nandam undī-paṛa

Having known one’s nature, one abides as Being with no beginning and no end in unbroken consciousness and bliss

29. பந்தவீ டற்ற பரசுக முற்றவா
றிந்த நிலைநிற்ற லுந்தீபற
விறைபணி நிற்றலா முந்தீபற

banda vīḍaṭṭṛa para-sukam uṭṭṛa-vār
inda nilai-niṭṭṛal undī-paṛa
iṛai-paṇi niṭṭṛa-lām undī-paṛa

Abiding in this state of bliss, which is beyond bondage and release, is abiding in the service of the Lord

30. யானற் றியல்வது தேரி னெதுவது
தானற் றவமென்றா னுந்தீபற
தானாம் ரமணேச னுந்தீபற

yānaṭ ṭṛiyal-vadu tērin edu-vadu
tānaṭ ṭṛava-menḍṛān undī-paṛa
tānām Ramaṇē-san undī-paṛa

With all ego gone, to live as That alone is excellent tapas – thus sings Lord Ramana, who is the Self

வாழ்த்து

1. இருடிக ளெல்லா மிறைவ னடியை
வருடி வணங்கின ருந்தீபற
வாழ்த்து முழங்கின ருந்தீபற

Vāzhttu[2]

Iruḍigaḷ ellām iṛaiva naḍiyai
Varuḍi vaṇaṅginar undī-paṛa
Vāzhttu muzhaṅginar undī-paṛa

All the Rishis (of Daruka forest) paid their respects by touching the holy feet of the Lord praising His glory

2. உற்றார்க் குறுதி யுபதேச வுந்தீயார்
சொற்ற குருபர னுந்தீபற
சுமங்கள வேங்கட னுந்தீபற

uṭṭṛārk kuṛudi upadēsa undiyār
choṭṭṛak guruparan undī-paṛa
sumaṅgaḷa Vēnkaṭan undī-paṛa

For the mature disciple, this ‘Upadesa Undiyar’ is the path expounded by the great guru, the auspicious Venkata Ramana

3. பல்லாண்டு பளல்லாண்டு பற்பன்னூ றாயிரம்
பல்லாண்டு பல்லாண்டு முந்தீபற
பார்மிசை வாழ்கவே யுந்தீபற

pallāṇḍu pallāṇḍu paṛpannū ṛāyiram
pallāṇḍu pallāṇḍum undī-paṛa
pārmisai vāzhgavē undī-paṛa

Long live, for thousands of years, this work! Long live the name of Ramana! Long live all his devotees on earth!

4. இசையெடுப் போருஞ் செவிமடுப் போரும்
வசையறத் தேர்வோரு முந்தீபற
வாழி பலவூழி யுந்தீபற

Isai edup pōrum sevi-madup pōrum
Vasaiyaṛat tērvōrum undī-paṛa
Vāzhi palavūzhi undī-paṛa

May they live for millions of years, those who sing this (teaching), those who hear it and imbibe its meaning!

5. கற்கு மவர்களுங் கற்றுணர்ந் தாங்குத்தா
நிற்கு மவர்களு முந்தீபற
நீடூழி வாழியே யுந்தீபற

kaṛku mavargaḷuṇ kaṭṭṛu-ṇarn dāṅgut-tām
niṛku mavar-gaḷum undī-paṛa
nīḍūzhi vāzhiyē undī-paṛa

iMay they live millions of years, those who study this teaching and practise it!